Zaledwie kilkanaście dni temu, na gali FIFA w Zurychu poznaliśmy wyniki plebiscytu na najlepszego piłkarza świata w 2015 roku. Podobnie jak w przypadku poprzednich edycji głosowania, także w tym roku wynik nie przyniósł kibicom żadnego zaskoczenia. Złotą Piłkę otrzymał Lionel Messi, tuż za jego plecami uplasował się Cristiano Ronaldo, a trzecia pozycja przypadła w udziale Neymarowi. Moim zdaniem (jako kibica śledzącego regularnie rozgrywki piłkarskie) takie rozstrzygnięcie to duże rozczarowanie, sprawiające że z roku na roku nagroda FIFA i France Football traci na znaczeniu.

Kilka dni temu przeżyliśmy tą magiczną noc, podczas której pożegnaliśmy stary rok i przywitaliśmy nowy! Teraz przed nami nowe, tajemnicze 365 dni, w ciągu których może zdarzyć się naprawdę wszystko. Początek nowego roku to jeden z najbardziej motywujących okresów, grubą kreską odkreślamy to co było i optymistycznie patrzymy w przyszłość. Warto więc wykorzystać tą motywacje i przekuć ją w realne cele, które chcielibyśmy osiągnąć, a więc zrobić sobie postanowienia noworoczne. Dlaczego warto to zrobić i jak się do tego zabrać? O tym właśnie ten tekst! 


Chociaż statystyki nie do końca to potwierdzają, osobiście uważam, że każdy z nas robi sobie niejako postanowienia przed rozpoczęciem nowego roku, bo każdy z nas ma już jakieś plany na kolejne 12 miesięcy. Jedni chcą poprawić coś co zawalili w roku poprzednim, inni natomiast celują w osiągnięcie czegoś co dałoby im szczęście. I bardzo dobrze, że tak się dzieje, dobrze bo ten magiczny klimat miedzy przejściem z jednego roku do drugiego ma w sobie coś, co zwiększa naszą determinacje. Zmieniając jedną cyferkę w zapisie roku, odcinamy tak naprawdę wszystko co było złe i czego nie możemy już zmienić i patrzymy optymistycznie w przyszłość, którą chcemy jak najlepiej ukształtować. Dodam jeszcze, że dodatkowym bodźcem do wyznaczania celów w tym czasie jest z pewnością presja tłumu. Skoro wszyscy postanawiają coś na nowy rok i naprawdę chcą to osiągnąć to ja również to zrobię i nie będę gorszy od innych.

Zawsze chciałeś zrobić coś dobrego dla potrzebujących rodzin w swoim mieście? Marzysz o tym by poznać nowych, interesujących ludzi o podobnych zainteresowaniach? Chcesz sprawdzić się w działaniu w grupie? A może potrzebujesz ciekawego doświadczenia w swoim życiorysie? Jeśli odpowiedziałeś pozytywnie na większość z tych pytań to zapraszam do zapoznania się ze akcją Szlachetna Paczka, dzięki której masz szansę osiągnąć to wszystko.  W niektórych rejonach zapisy wciąż trwają więc nie czekaj! 



Na początek powiem może kilka słów wprowadzenia o samej akcji. Szlachetna Paczka została po raz pierwszy zorganizowana w 2000 roku przez grupę studentów duszpasterstwa akademickiego prowadzona przez ks. Jacka Stryczka (obecnie prezesa Stowarzyszenia Wiosna). Wówczas pomocą zostało objętych 30 ubogich rodzin z Krakowa. Od tamtej chwili projekt rozrósł się do gigantycznych rozmiarów stajać się drugą największą akcją charytatywną w Polsce. W zeszłym roku udało się obdarować blisko 20000 najbardziej potrzebujących rodzin w całym kraju.

System działania akcji opiera się na czterech grupach osób. Najważniejsi są wolontariusze, którzy realizują główne zadania. W centrum projektu stawiana jest oczywiście potrzebująca rodzina, która dzięki udziałowi w akcji otwiera się na drugiego człowieka a co za tym idzie otwiera się także na zmiany w swoim życiu. Paczka nie mogłaby także funkcjonować bez darczyńców, to właśnie oni biorą pod opiekę jedną z rodzin i przygotowują dla nich podarunek. Ostatnim filarem są dobroczyńcy, dzięki którym paczka ma pieniądze na realizacje swoich celów.

Idea całego projektu jest bardzo prosta ale zarówno bardzo szlachetna. Jak mówią twórcy akcji, przede wszystkim chodzi  o to być pokazać potrzebującym rodzinom iż nie są same ze swoimi problemami, ze swoją trudną sytuacją, że dookoła nich są ludzie którzy chcę im pomóc. Istotą tej pomocy jest założenie tak zwanej "mądrej pomocy", która polega nie tyle na udzieleniu potrzebującym jednorazowej pomocy co danie "mentalnego kopa" do zmiany swojej sytuacji. Można więc powiedzieć, że rodzina nie otrzymuje ryby czy wędki, ale mentalność wędkarza.

Dlaczego warto zostać wolontariuszem w Szlachetnej Paczce? Odpowiedź na to pytanie jest bardzo prosta. Wolontariusz podczas udziału w akcji przeżywa niesamowitą przygodę pełną wielu różnorakich, ale zdecydowanie pozytywnych uczuć. Przede wszystkim jest to uczucie spełnienia podyktowane tym, że człowiek robi coś naprawdę dobrego, coś co realnie pomaga. Bycie członkiem tej akcji to także szansa na zawarcie nowych znajomości, a także możliwość pochwalenia się ciekawym wpisem w CV! Tak więc korzyści jest cała masa!

W Szlachetnej Paczce będę już drugi raz w swoim życiu i mogę zagwarantować Ci, że dzięki pracy wolontariusza zupełnie zmienisz pogląd na swoje dotychczasowe życie. Szczególny wpływ ma na to kontakt z rodzinami, które w większości przypadków mimo niebywale ciężkiej sytuacji potrafią zarażać niesamowitym uśmiechem i radością z najmniejszych rzeczy. Po kontakcie z takim człowiekiem zawsze pojawia się ta myśl, skoro ja jestem zdrowy mam pieniądze, prace a nie jest szczęśliwy to jak to możliwie że osoba będąca na skraju, potrafi wciąż się uśmiechać?

Chcesz zostać wolontariuszem? Świetnie! Ten fragment jest więc dla Ciebie bo powiem tu kilka słów o tym co należy do zadań biorącego udział w akcji. Każdy wolontariusz jest w pewnym sensie łącznikiem pomiędzy rodziną a darczyńcą, który chcę jej pomóc. Najczęściej pod swoją opiekę otrzymujemy po trzy rodziny. Naszym zadaniem jest dwukrotna wizyta u każdej z nich w celu zebrania wywiadu na temat jej dokładnej sytuacji. Te spotkania mają pomóc nam w podjęciu decyzji odnośnie włączenia danej rodziny do projektu i przygotowania jej opisu.

Kolejny fragment jest również dla tych, którzy decydują zostać SuperW. Tutaj powiem wam możecie dołączyć do akcji Szlachetna Paczka. Pierwszym krokiem jest wejście na stronę www.superw.pl gdzie można znaleźć formularz rekrutacyjny. Należy odszukać i wybrać rejon, w którym chcę się działać, napisać kilka słów o sobie i swoich doświadczeniach, a następnie czekać na telefon od lidera, który zaprosi was na spotkanie rekrutacyjne do projektu. Na nim dowiesz się więcej o akcji i zdecydujesz czy dalej chcesz być jego częścią.

Wiadomo, że nie każdy z nas może zostać wolontariuszem. Przyczyny są różne, brak czas, brak chęci, strach i inne tym podobne. Nic nie stoi jednak na przeszkodzie żeby inaczej wesprzeć ten szlachetny projekt. Zawsze to ktoś z was może wcielić się w rolę darczyńcy. Obracacie się w różnych grupach, jak szkoła, praca, uczelnia. Jestem pewien, że znajdą się tam osoby, które razem z wami zdecydują się wesprzeć jedną z rodzin. A grupowa paczka to naprawdę niewielki koszt, a wielka radość. Tak więc motywujcie swoje otoczenie i wspierajcie Szlachetną Paczkę,   

Przełom września i października to we Francji okres zbiorów winogron - tak zwane winobranie. W tym czasie właściciele winiarni w całym kraju zatrudniają na swoich plantacjach grupy ludzi (często z różnych krajów), którzy przez około dwa tygodnie masowo zbierają winogrona. Wiele osób, które miały okazję pracować przy winobraniu uważa je za jedno z najciekawszych przeżyć w życiu. Ja widzę to troszkę inaczej i na podstawie moich doświadczeń postanowiłem odnieść się do tych ocen. 

"Winobranie to świetna okazja do dobrego zarobku"

Świetne wynagrodzenie to chyba najczęściej powtarzana zaleta winobrania wśród polaków. Muszę się zgodzić, że stawka godzinna jaką oferują właściciele winiarni jest dla nas naprawdę atrakcyjna. Wszystko za sprawą regulacji prawnych we Francji zgodnie, z którymi minimalna stawka godzinna w tym kraju wynosi 9,61 euro brutto. To w przeliczeniu po aktualnym kursie daje wynagrodzenie na poziomie 40 złotych za godzinę. Przy 80 godzinach pracy w ciągu 10 dni możemy więc na czysto po odliczeniu podatku, kosztów podróży oraz prawie darmowego jedzenia i zakwaterowania przywieźć do Polski nawet 2500 złotych. 

"Praca przy zbiorach nie należy do szczególnie ciężkich"

Jeśli chodzi o pracę to rzeczywiście nie jest ona ani szczególnie trudna, ani jakoś bardzo męcząca. Jedyne na co można narzekać to wczesne pory wstawania ze względu na to, że praca przeciętnie zaczyna się między godziną 7 a 8. Pierwsze dni pracy przy winobraniu mogą także charakteryzować się przede wszystkim bólem pleców, który typowy jest dla wykonywania obowiązków związanych z ciągłym schylaniem się. Czasem boli także ręka, co spowodowane jest monotonnym używaniem sekatora do ścinania owoców. Jeśli chodzi o minus pracy to z pewnością można wymienić tu jej monotonność. 

"Dzięki pogodzie w czasie pracy można się idealnie opalić" 

Jeśli chodzi o warunki pogodowe to z tym bywa różnie. Nie wiem jak wygląda to w innych rejonach Francji, ale w Szampanii, na północy, gdzie jeżdżę od trzech lat warunki atmosferyczne potrafią być całkowicie nieprzewidywalne. O ile w zeszłym roku przez cały czas pracy towarzyszyła nam idealna, słoneczna pogoda, to w tym nie było już tak kolorowo. Pierwsze dni pracy to piękna pogoda, natomiast wraz z upływem kolejnych było coraz gorzej. Ostatniego dnia przyszło nam pracować przez osiem godzin w ogromnej ulewie, tak że po pracy ubrania nadawały się jedynie do kosza.

"Nieodłącznym elementem winobrania jest pyszne jedzenie" 

Przed pierwszym wyjazdem na winobranie czytałem wiele opinii, które mówiły, że każdy właściciel winiarni za punkt honoru przyjmuje sobie karmienie swoich pracowników najwybitniejszymi specjałami kuchni francuskiej. Albo to jakiś żart, albo ja mam po prostu pecha. W winiarni, do której jeżdżę od trzech lat jedzenie jest wręcz okropne. Fragment o jedzeniu idealnie podsumowuje zresztą moja rozmowa z jednym z francuskich studentów pracujących tam, który powiedział "This is not french food, this is shit! If you want to try a real french food, you must go to french restaurant". 

"W czasie pracy przy zbiorach można poznać nowych ludzi" 

Do pracy przy winobraniu przyjeżdża naprawdę wielu ludzi pochodzących z rożnych krajów, różnych grup wiekowych, czy różnych warstw społecznych. Nietrudno jednak domyślić się, że skoro w trakcie zbiorów winogron pracodawcy płacą najniższą pensję jaka możliwa jest we Francji, to rzadkością jest spotkanie tu ludzi z wyższych sfer, studentów, czy młodych ludzi pochodzących z dobrego domu. Główny procent pracowników stanowią ludzie należący do nizin społecznych, bezdomni, narkomani czy alkoholicy. Znacznie rzadziej ale jednak udaje się spotkać fajnych ludzi, z którymi można miło spędzić czas. 

"Krajobrazy w regionach winobrania są po prostu niesamowite"

To chyba jedyny punkt, co do którego nie mam żadnych zastrzeżeń. Jeśli chodzi o Szampanie gdzie co roku jeżdżę to charakteryzuje się ona nieprawdopodobnymi widokami. Głównym elementem krajobrazu są zdecydowanie winnice zlokalizowane właściwie w każdym możliwym miejscu. O bajkowym klimacie tego regionu decyduję także bajkowo niebieskie niebo, które idealnie widoczne jest w czasie ładnej pogody. Mówiąc o Szampanii nie można zapominać także o malutkich malowniczych miasteczkach pełnych wąskich uliczek, kamienic i zabytków architektury francuskiej a także kilku dużych miastach - stolicach regionu. 

Myślą przewodnią dzisiejszego posta będzie muzyka, a konkretnie rola jaką pełni ona w życiu każdego z nas. Z moich obserwacji wynika, że nie ma na świecie osoby, która nie miałby z muzyką żadnego kontaktu. Muzyki  po protu słuchają wszyscy, bez względu na wiek, kolor skóry czy pozycję społeczną. Także i w moim życiu muzyka jest obecna, pełni ona w nim rolę niewidzialnego towarzysza kroczącego ze mną przez życie. 


Przygotowując się do napisania tego posta, dużo myślałem nad tym jaką właściwie rolę muzyka odgrywa w moim życiu. Po nie dość długich rozmyślaniach doszedłem do wniosku, że najprościej tą rolę określa zwrot użyty już w tytule tego tekstu czyli "niewidzialny towarzysz życia". Rozwijając to określenie mogę powiedzieć, że muzyka zajmuję czołowe miejsce wśród rzeczy niezbędnych do mojej normalnej egzystencji. Towarzyszy mi na każdym kroku, jest przy mnie zawsze!

Na "pierwszy rzut oka" może wydawać się, że trochę przesadziłem mówiąc, że "muzyka jest przy mnie zawsze". Ale nie mam zamiaru wymiękać i zaraz postaram się to uzasadnić. Zanim jednak to nastąpi to proszę Cię abyś sam przez chwilę zastanowił się nad tym stwierdzeniem. Przypomnij sobie swoje ostatnie wydarzenia, popatrz na swoje wspomnienia. Jestem pewien, że w większości z nich , bez względu na to o czym myślałeś muzyka była obecna.

Jeśli znalazłeś się wśród tego niewielkiego odsetka, który dalej się ze mną nie zgadza to poczytaj o moim przypadku. Dokonując podobnej analizy o jaką poprosiłem Cię akapit wyżej zauważyłem, że słuchanie muzyki jest pierwszą czynnością. którą wykonuję zaraz po przebudzeniu się. Muzyka pomaga mi się obudzić do życia. Podobnie zresztą jest w przypadku ostatniej codziennej czynności. Uwielbiam zasypiać przy dźwiękach ulubionych piosenek.

Podążając dalej w tej analizie zauważyłem także, że muzyka jest obecna podczas większości czynności, które wykonuję w ciągu dnia. Pisząc tego posta z głośników komputera lecą moje ulubione kawałki. Podobnie jest w czasie jedzenia, gotowania, nauki, czytania, przeglądania wiadomości, surfowania po necie czy podróżowania. Muzyka towarzyszy mi w drodze do pracy, a także w trakcie wykonywania obowiązków zawodowych czy nauki.

Zresztą odnośnie muzyki w pracy chciałem podzielić się z wami jeszcze jedną ciekawą dygresją. Otóż ostatnio, gdy ze względu na falę upałów jaka zalała nasz kraj, ograniczono dostawy prądu do dużych obiektów (ucierpiała galeria handlowa gdzie pracuje), wszystkie sklepy były zmuszone do redukcji zużycia energii elektrycznej. W związku z tym w mojej pracy zrezygnowano także z puszczania muzyki. To były najgorsze dni w pracy, która dłużyła się w nieskończoność.

Można więc powiedzieć, że muzyka towarzysząca nam w pracy bardzo wydatnie wpływa na naszą efektywność, a w jej towarzystwie czas spędzony na wykonywaniu obowiązków leci znacznie przyjemniej, a tym samym szybciej. Podobnie zresztą jest w czasie wysiłku fizycznego. Osobiście sprawdziłem, że bieganie czy jazda na rowerze znacznie efektywniej i mniej boleśnie przebiegają gdy w słuchawkach towarzyszy nam muzyka zamiast ciszy.

Zresztą dobry wpływ na kondycję fizyczną to nie jedyny plus muzyki. Słuchanie ulubionych dźwięków bardzo dobrze wpływa także na naszą sprawność psychiczną o czym piszę wielu naukowców w swoich publikacjach. Bardzo popularne jest stwierdzenie, że muzyka jest najlepszym , bezpłatnym i nieszkodliwym lekarstwem na złamane serce, depresje czy smutek. Podobnie jest ze stresem. Odpowiednia muzyka potrafi szybko ukoić największe nerwy.

Mówiąc o zaletach muzyki, nie mogę zapomnieć o tym, że dla mnie jest ona także najlepszym nośnikiem wspomnień. Na swojej trackliście mam bardzo wiele takich utworów, które nie podobają mi się ze względu na ich wykonanie, wokal czy walory artystyczne ale ze względu na sytuacje, która z nimi mi się kojarzy. Bardzo lubię słuchać takich utworów bo obcowanie z nimi jest dla mnie jak czytanie swojego pamiętnika zawierającego najważniejsze wydarzenia z życia.

Całkiem sporo plusów ma ten nasz "niewidzialny towarzysz życia". Wygląda na to, że właśnie znalazłem kolejny. Muzyka jak każda forma artystycznego wyrazu, także posiada wartości edukacyjne. Pomijając tak zwane kawałki techno, a no i te zaliczane do kanonu disco polo, większość utworów poza muzyczną stroną ma w sobie także przekaz. Szczególnie mogę tu wskazać na hip-hop, który moim zdaniem są nowoczesną formą poezji zawierającej przekaz.

Jeśli chodzi o zalety muzyki to chyba nic więcej nie wpadnie mi do głowy. Chcę jednak zaznaczyć, że do dobrego odczucia roli muzyki w naszym życiu ważne jest poznanie i zdefiniowanie swojego muzycznego gustu. Każdy z nas powinien sprawdzić jaka muzyka pasuje do nas najlepiej w danym momencie. Dzisiejsza technologia sprawia, że nie ma z tym żadnego problemu. Oprócz Tradycyjnego Radia, MySpace, czy YouTube, mamy też całą masę innych, nowych tworów.

Specjalnie poprzedni akapit zakończyłem tak, a nie inaczej. Mówiąc o tych innych tworach mam na myśli tak zwane agregatory muzyczne jak iTunes, Pandora (dostępna legalnie tylko w USA), Tidal (założony niedawno przez rapera Jay-Z), oraz mój ulubiony, bez którego ostatnio, po awarii slotu na kartę pamięci w moim fonie, nie mogę żyć - Spotify. Zaletą tych serwisów jest możliwość personalizacji, która sprawia, że wyznaczają nowy zapis w historii słuchania muzyki.

Wymienione wyżej agregatory działają na zasadzie serwisów społecznościowych, które umożliwiają nam dopasowanie muzyki w zależności od naszych potrzeb. Na przykład w takim Spotify użytkownik może korzystać ze specjalnie przegotowanych playlist w zależności od nastroju lub czynności w danej chwili. Fajnym przykładem jest też połączenie szwedzkiego serwisu z aplikacją Nike Runner, dzięki czemu muzyka dopasowuje się do tempa naszego treningu. 

Jakoś całkiem niedawno wyczaiłem w TV jeden z najnowszych spotów marki Adidas. Pada w nim cytat, który od razu głęboko zakorzenił się w mojej pamięci. Brzmi on mnie więcej tak "Kiedy tak właściwie się narodziłeś, w dniu w którym przyszedłeś na świat czy w dniu w którym okryłeś siebie?"


Rzadko kiedy reklama telewizyjna skłania mnie do myślenia. Tym razem jednak od razu wzięło mnie na rozmyślanie na tym konkretnym cytatem. W sumie bardzo szybko doszedłem do wniosku, że odpowiedź w tym przypadku może być tylko jedna – każdy człowiek prawdziwie rodzi się dopiero w momencie gdy odkryje siebie.

Za moment naszych fizycznych narodzin uznaje się moment gdy po raz pierwszy pojawiamy się na świecie, otwieramy oczy i nabieramy powietrza w nasze płuca. Jeśli jednak przyjrzymy się temu bliżej to zrozumiemy, że te narodziny to tylko pierwszy z kamieni milowych na drodze do pełnych narodzin w przyszłości.

Dlaczego tak uważam? Ja patrzę na to w ten sposób, że w momencie fizycznych narodzin nie różnimy się właściwie niczym do innych noworodków, które leżą na tej samej sali. Tak jak one potrafimy tylko głośno płakać gdy coś nam nie pasuje i realizować podstawowe czynność pozwalające nam żyć.

W momencie narodzin fizycznych wszyscy zaczynamy w punkcie A. Później wraz z biegiem lat, gdy rozwijamy się jako ludzie każdy z nas dociera do innego punktu prawdziwych narodzin. Wpływ na nas mają wszelkie wydarzenia, doświadczenia i sytuację, które kształtują nas jako ludzi, różnych od siebie istot.

Wszystko co dzieję się w naszym życiu od momentu fizycznego poczęcia ma wpływ na to kiedy tak naprawdę się narodzimy jako prawdziwy człowiek. Są osoby, które już od najmłodszych lat wiedzą jaką drogę w życiu chcą obrać, Przykładem są choćby sportowcy, którzy dzieciństwo poświęcają treningom aby w przyszłości odnieść sukces.

Niestety ale większość przypadków nie jest taka prosta. Zdecydowana większość z nas musi długo czekać aby odkryć swoje powołanie, odkryć swój cel, odkryć siebie i narodzić się prawdziwie do życia. Są również sytuację gdy ludzie przez całe życie szukają swojej drogi albo boją się ją obrać w obawie przed wyśmianiem.